{geni:about_me} (Dette er hentet fra et slektshefte fra 1980, som jeg fikk låne av min mor - Helga):
Det var ingen gard som venta på Johannes Sletten. Men han greidde seg uvanlig godt på skulen, og etter han hadde sloppe fram for presten, vart han «skoleholder» for borna på Tveitagardane i heimbygda. I den tida var det vanleg atgløgge ungdomar hjelpte til i omgangsskulen.
Truleg tok han tidleg sikte på å bli lærar. Då måtte han gå seminaret (lærarskulen), og tida som «skoleholder» har han nok nytta til å skaffe seg meir kunnskap. Kanskje kunne han og legge til sides litt av betalinga han fekk for skulearbeidet.
Det kan han ha halde på med i 6 til 8 år. Han var 23 år gamal, då han møtte fram til opptaksprøve på seminaret på Stord i august 1858. Den greidde han, i protokollen heiter det at han viste «ret gode Forkundskaber».
Seminaret var treårig, og det var stort fråfall mellom elevane. Av dei 19 som slapp inn i 1858, var det berre 12 som gjekk opp til eksamen sommaren 1861.
Beste eksamen fekk to elevar som hadde same poengsum. Johannes Sletten var den eine. Lågare karakter enn «Meget godt» fekk han ikkje i noko lesefag. Derimot måtte han nøye seg med «Næsten meget godt» i orgelspel. Men songrøysta var «Ret god». Held vi oss til karakterane, var dei beste faga hans religion, geografi, og bibelsoge. Der fekk han alle beste karakter «Utmærket godt». Dernest kom bibellesing, «Sjæle- og Tænkelære» (psykologi heiter det i dag), kateketikk (måten å drive opplæringa i kristendom på), historie og rekning. I alle desse faga fekk han «Næsten utmærket godt». Det same fekk han for praktisk prøve. Vitnemålet seier elles at han hadde tedd seg «Særdeles beskedent og christeleg» i skuletida. Hovudkarakteren vart at han var «Meget duelig» til lærar.